diumenge, d’octubre 25, 2009

Noticies, nomes noticies/Noticias, solo noticias

Quan passa tant de temps hi ha moltes novetats i molts canvis. No tancaré del tot aquest blog, però n’obriré un altre sobre llibres i potser cinema, no ho sé, o potser deixo el cinema per aquest blog que actualitzo tant poc.

Pels que no ho sabíeu, gent com l’Ana amb qui fa tant de temps que no parlo però que de tant en tant trobo aquí i que em fa il·lusió recuperar, us diré que estic a facebook, encara que no sé si la seguretat és tan com diuen o les meves dades les podran fer servir pel que vulguin, i em preocupa saber que ara ja no seré més una persona lliure a internet, Tinc por que facebook em controli. El cas és que hi sóc i em va bé perquè així recupero antics amics com en Jordi Plaja, i espero poder-me connectar a altra gent també. Només per això ja haig d’estar agraït a la pàgina.

Aquest juny la Pilar i jo vam anar a fer un volt per Itàlia. Sortíem de Pisa, passavem uns dies a Florència i arribavem fins a Roma. Pel camí veiem Siena, San Gimignano, Lucca, Peruggia, Assís i Viterbo. El cotxe que ens va donar la companyia no podia ser més apropiat: un cinquecento. Si comento el viatge és pel que vam descobrir a Roma, ciutat eterna. El dia que érem a Lucca – el primer dia de viatge – la Pilar no parava de buscar lavabos per tot arreu. Això ens va fer sospitar durant tot el viatge que passava alguna cosa i a Roma, a l’estació Termini, vam descobrir que estavem embarassats. Vaig necessitar un cafè i un croissant per païr-ho, per assimilar que seria PARE. Estava tant content!

Cinc mesos i mig després... sabem que serem pares d’una nena que es dirà Blanca si no hi ha una catàstrofe. Així doncs, Renee Vivien serà allò que a Espanya en diuen “un padrazo”, perquè la il·lusió que tinc és indescriptible. Quedeu avisats! Em puc fer molt pesat: ja camina, ja parla, ja ha fet el rotet – bé, no seré tant pesat perquè com que trigo tant a actualitzar només faré, segurament, un petit resum -, i un munt de coses més que explicaré.

Què us ha semblat? Doncs espero que em seguiu aquí i al meu nou blog, que treballaré més sovint: llegeixo més que no pas visc. –ja us avisaré quan el tingui operatiu.


Cuando pasa tanto tiempo hay muchas novedades y muchos cambios. No cerraré del todo éste blog, pero abriré otro sobre libros y quizá cine, no lo sé, o quizá dejo el cine para éste blog que actualizo tan poco.

Para los que no lo sabíais, gente com Ana, con quien hace tanto tiempo que no hablo pero que a veces encuentro aquí y a la que me hace ilusión recuperar, os diré que esoy en facebook, aqunque no sé si la seguridad es tanta como dicen o si mis datos los podrán utilizar para lo que quieran, y me preocupa saber que ahora ya no seré más una persona libre en internet, Tengo miedo que facebook me controle. El caso es que estoy ahí y me va bien porque así recupero antiguos amigos como Jordi Plaja, y espero poderme conectar a otra gente también. Solo por eso ya tengo que estar agradecido a la página.

Éste junio Pilar y yo fuimos a dar una vuelta por Italia. Salíamos de Pisa, pasábamos unos días en Florencia y llegábamos hasta Roma. Por el camino veíamos Siena, San Gimignano, Lucca, Peruggia, Asís y Viterbo. El coche que nos dio la compañía no podía ser más apropiado: un cinquecento. Si comento el viaje es por lo que descubrimos en Roma, ciudad eterna. El día que estábamos en Lucca – el primer día de viaje – Pilar no paraba de buscar lavabos por todos los sitios. Eso nos hizo sospechar durante todo el viaje que pasaba algo y en Roma, en la estación Termini, descubrimos que estábamos embarazados. necesité un café y un croissant para hacerme a la idea, para asimilar que sería PARDE. ¡Estaba tan contento!

Cinco meses y medio después... sabemos que seremos padres de una niña que se llamará Blanca si no hay una catástrofe. Así pues, Renee Vivien será aquéllo que en España llaman “un padrazo”, porque la ilusión que tengo es indescriptible. ¡Quedáis avisados! Me pucedo poner muy pesado: ya camina, ya habla, ya ha eructado – bueno, no seré tan pesado porque como tardo tanto en actualizar solo haré, seguramente, un pequeño resúmen -, y un montón de cosas más que explicaré.

¿Qué os ha parecido? Pues espero que me sigáis aquí y en mi nuevo blog, que trabajaré más a menudo: leo más a menudo que vivo. – ya os avisaré cuando lo tenga operativo.